جاذبه های منطقه

    لَنگَرود
     لَنگَرود یک شهر ساحلی (ساحل چمخاله) در شمال در استان گیلان و نزدیک به شهر لاهیجان می‌باشد. جمعیت این شهر بر پایه آمار سرشماری سال 85 برابر با 174.629 نفر است.


    نام لنگرود، برای نخستین بار در سال 512 هـ. ق. در متون تاریخی ذکر شده‌است. این سال مصادف با مرگ سلطان محمد پسر ملک شاه آلب ارسلان است. در دوره صفویان، خصوصاً در دوره سلطنت شاه عباس اول، شهر لنگرود مرکز حوادث مهمی بوده‌است. فرار احمد خان حاکم لاهیجان از لنگرود و دستگیری اعضای خانواده وی توسط کیا فریدون حاکم گیلان و تحویل آنها به شاه عباس، از جمله رویدادهای مهم این دوره شهر است. نادر برای سرکوب تاتارهای شرق مازندران و توسعه تجارت و دستیابی به دریا، لنگرود را برای ایجاد پایگاه دریایی و کارخانه کشتیسازی انتخاب کرد و در توسعه آن کوشید. در زمان قاجار نیز لنگرود مورد توجه قرار گرفت. این شهر، امروزه یکی از مناطق زیبای گردشگری در استان گیلان است.

    مردم‌شناسی
    بافت قومی مردم لنگرود گیلک و به زبان گیلکی با لهجه بیه‌پیش سخن میگویند. از نوشته‌های تاریخی چنین استنباط می‌شود که زمین‌های اطراف لنگرود مساعد بوده و به مرور زمان و توسعه بازرگانی در گیلان، لنگرود هم رونق یافته و در زمینه‌های کشاورزی خصوصاً کشت کنف از شهرهای مهم محسوب گردیده، همچنین در زمینه صنعت دارای صنایع فلزی از جمله تفنگ سازی (شکاری) بوده که به علت مرغوبیت و کیفیت، خریدران زیادی داشته‌است. رابینو جهانگرد معروف درخصوص لنگرود چنین می‌نویسد: «کناره‌های رودخانه لنگرود زیباترین منظره‌ای است که من در ایران دیده‌ام». لنگرود دارای محله‌هایی به نام‌های درویشانه بر، درب مسجد، فشکالی محله، سوتال محله، در مسجد، کاسه‌گرمحله، قصاب‌محله، گشته مردخال، انزلی‌محله و راه‌پشته است که هر یک دارای اعتبار خاصی است. چمخاله که در ده کیلومتری لنگرود قراردارد از جاذبه‌های گردشگری است و همانند دیگر بنادر دارای فعالیت‌های تجاری بوده که در حال حاضر بسیار محدود است. طبیعت مناسب سبب گردیده مردم لنگرود به کارهای کشاورزی علاقه‌مند باشند.از محصولات عمده لنگرود می‌توان انواع برنج، چای، صیفی‌جات را نام برد. همچنین صید ماهی در این شهر رایج است.


    بازار هفتگی لنگرود در روزهای شنبه و چهارشنبه با استقبال فراوان در محل جدید آن (پارک بازار) برگزار می‌گردد. مردمان لنگرود، بسیار مهربان و با فرهنگ ونیک اندیش هستند.

    موقعیت جغرافیائی و جمعیت
    نام لنگرودLANGAROUD ترکیبی است از دو پاره واژه لنگر LANGARو رودROUD. لنگر به معنی وقار و سکون و آرامش است همان گونه که که کشتی لنگر انداخته آرامش می‌یابد. در ترکیب لنگر و رود دو (ر) در هم یکی شده و نام به لنگرود تبدیل می‌گردد و معنی رود سکون یافته و آرام و با وقار معنی می‌گیرد و اگر به رود جاری در این بنگریم آن را دارای جریان آن چنان آرامی می‌بینیم که گویا حرکتی ندارد. لنگرود در طول 30 درجه و 10 درجه و 50 درجه و عرض 11 و 37 جغرافیایی، در ارتفاع 21 متر از سطح دریای خزر قرار دارد. این شهرستان بر روی جلگه‌ای سرسبز و 10 کیلومتر با دریای خزر فاصله دارد و در قسمت‌های جنوبی آن که کوهپایه‌‌ای است، جنگلی دیده می‌شود. لنگرود که یکی از شهرهای مذهبی گیلان است. در فاصله 60 کیلومتری رشت (مرکز استان) واقع شده‌است و از طرف شمال و غرب با فاصله 12 کیلومتر به شهرستان لاهیجان، از طرف شرق به دریای خزر و از طرفی با 10 کیلومتر فاصله به شهرستان رودسر، و از طرف جنوب به شهرستان املش منتهی می‌گردد. در سال 1230شمسی، یعنی حدود 160سال قبل، جمعیت این شهر دو هزار نفر بوده ‌است. که در سرشماری عمومی نفوس سال 1375جمعیت این شهرستان به135،992 نفر رسید که از این تعداد65،973 نفر در شهر و بقیه روستانشین بودنداین شهر از شهرهای نسبتا قدیمی گیلان است و از زمان رونق تجارت در گیلان، توسعه یافت. در گذشته لنگرود مهمترین منطقه كشت كنف در گیلان بود.


    چمخاله، نزدیکترین ساحل به لنگرود می¬باشد و یكی از نقاط توریستی گیلان به ‌شمار می‌آید.


    لنگرود دارای قدمت تاریخی زیادی است و نام آن  900سال قبل (512 هجری‌قمری) در كتب تاریخی آمده است. بافت قومی مردم، گیلك و به زبان گیلكی با لهجه بیه‌‌پس تكلم می كنند. در زمینه كشاورزی خصوصا كشف كنف از شهر های مهم محسوب گردیده، همچنین در زمینه صنعت دارای صنایع از جمله تفنگ سازی (شكاری) بوده كه به علت مرغوبیت و كیفیت، خریداران زیادی داشته است . شهرستان لنگرود دارای سه بخش: مركزی، اطاقور و كومله می باشد. شهر لنگرود در گذشته مانند دیگر شهرهای گیلان از خانه های پراکنده ای بین مزارع و توتستان و بیشه‌ها تشكیل می‌شده كه به تدریج فاصله خانه‌ها كمتر، و كوی‌ها بوجود آمدند. كشاورزی در لنگرود همچون دیگر مناطق استان گیلان، از رونق برخوردار است و از محصولات عمده آن می توان انواع برنج، چای و صیفی¬جات را نام برد . صید ماهی و  بامبوبافی نیز از دیگر فعالیت‌های رایج در این شهرستان می-باشد.

    شهرستان لنگرود در استان گیلان و مابین دو شهرستان لاهیجان و رودسر قرار دارد این شهرستان در فاصله 60 کیلومتری رشت (مرکز استان) واقع شده، و از طرف شمال و غرب به شهرستان لاهیجان، از طرف شرق به دریای مازندران و از طرفی به شهرستان رودسر، و از طرف جنوب به شهر املش (از شهرهای رودسر) منتهی میگردد. در سال 1230شمسی جمعیت این شهر 2000 نفر بوده است. اما در سرشماری عمومی نفوس سال 1375جمعیت این شهرستان به 135922 نفر رسیده که از این تعداد 65973 نفر در شهر لنگرود زندگی می کنند. هم اکنون شهرستان لنگرود بالغ بر یکصد و چهال ‪  هزار نفر جمعیت دارد. دین مردمان این شهر اسلام می باشد‬‬‬‬‬ این شهرستان در دوره سلجوقیان و خوارزمشاهیان جزئی از لاهیجان مركز ولایت "بیه پیش" بوده و بوسیله سلاطین محلی یعنی "سادات كیا" اداره می‌شده است. در دوره قاجاریه به این نواحی چندان توجهی نمی¬‌شد حتی در اواخر همین دوره به علت نابسامانی اوضاع داخلی لنگرود و نواحی اطراف آن صحنه پیكار و كشمش‌های گردن¬كشانی بود كه هریك سودای خانی در مخیله خود می‌پروراندند.


    ترقیات این شهر با روی كار آمدن رضا شاه آغاز می‌گردد البته به علت شروع جنگ جهانی دوم مجال انجام شهرسازی با اسلوب جدید در لنگرود حاصل نگردید ولی در سالهای اخیر بیش از پیش این شهر با حومه آن به ترقیات و پیشرفتهای سریعی نایل آمد. بافت قومی مردم لنگرود گیلک و به زبان گیلکی با لهجه "بیه پیش" تکلم می‌کنند. از نوشته‌های تاریخی چنین استنباط می‌شود که زمین‌های اطراف لنگرود مساعد بوده و به مرور زمان و توسعه بازرگانی در گیلان، لنگرود هم رونق یافته و در زمینه‌های کشاورزی خصوصاً کشت کنف از شهرهای مهم محسوب گردیده، همچنین در زمینه صنعت دارای صنایع فلزی از جمله تفنگ-سازی (شکاری) بوده که به علت مرغوبیت و کیفیت، خریداران زیادی داشته است. "رابینو" جهانگرد معروف درخصوص لنگرود چنین می‌نویسد: "کناره‌های رودخانه لنگرود زیباترین منظره‌ای است که من در ایران دیده ام".


    لنگرود دارای هشت محله به نام‌های: فشکالی محله، سوتال محله، درمسجد، کاسه‌گر محله، قصاب محله، گشته مردخال، انزلی محله و راه‌پشته است، که هر یک دارای اعتبار خاصی است. بندرچمخاله که در هشت کیلومتری لنگرود قراردارد از جاذبه‌های گردشگری است و دارای فعالیت‌های تجاری بوده که در حال حاضر بسیار محدود است. طبیعت مناسب سبب گردیده مردم لنگرود به کارهای کشاورزی علاقه‌مند باشند. محصولات این شهرستان عبارتند از: چای و برنج و كنف و ابریشم و سیفی‌جات. خربزه ‌آن به علت شیرینی و خوبی جنس در سراسر شمال ایران مشهور است. روستاییان در روستاها و قصبات اطراف با وسایل نقلیه مختلف منجمله قایق، محصولات خود را به لنگرود می‌آورند. این قایقهای كوچك كه اغلب آنها ارتفاعشان تا سطح آب از 40 سانتیمتر تجاوز نمی‌كند به زبان محلی نو (Now) خوانده می‌شود. روستاییان پس از فروش فرآورده‌های خود با خرید قند و شكر و قماش و سایر مایحتاج ضروری به روستاها باز می‌گردند. معمولاً روزهای دوشنبه و چهارشنبه، هنگام تشكیل بازار عمومی است كه در دهات گیلان به آن گوراب Gourab می‌گویند.
    آنچه در این شهر و سایر شهرهای گیلان جلب توجه می‌كند پوشش اغلب خانه‌هاست که سفالی است كه آنها را از سایر شهرهای ایران متمایز می‌سازد ولی اندك اندك پوشش فلزی(شیروانی) جای سفال را خواهد گرفت.


    در لنگرود و اطراف آن بناهای تاریخی متعددی وجود داشته است كه اكنون اثری از آنها برجای نیست. آب و هوای مرطوب این ناحیه استفاده از مصالح ساختمانی كم دوام ایجاد حریق‌های مكرر و عدم توجه مردم سبب نابودی آنها گشته است.از آنچه بر جای مانده است پاره‌ای را برگزیده‌ایم که مشخصات آنها را به اختصار بیان می‌نماییم :


    پل خشتی لنگرود
     این پل روی رودخانه‌ای که لنگرود نام دارد و آب آن از یکی از نهرهای سفیدرود است و از میان و داخل شهر می گذرد، بناء شده است. طول این پل بالغ بر 37 متر است و عرض آن 5/4 متر و ارتفاع بلندترین نقطه پل از سطح رودخانه 70/9 متر است. که دو قسمت شهر، یعنی "فشکالی محله" را به "راه پشته" متصل می¬سازد. این پل را شخصی به نام (حاجی آقا پرد) ساخته و بنا بر روایتی پل مزبور در محل پل قدیمی به دستور حاجی آقا بزرگ منجم باشی، در زمان سلطنت فتحعلی شاه، ساخته شده است. در کتاب (دارالمرز ولایت،گیلان،رابینو) در مورد این پل چنین آمده است: پل خشتی لنگرود، پلی است که با آجر و ساروج ساخته شده و دارای دو دهانه فراخ برای عبور کشتی است، 37 متر طول و12 متر ارتفاع دارد و مربوط به دوران صفویه است، در بعضی جاها نیز به عهد تیموری و ایلخانیان نسبت می دهند.


    جاذبه های گردشگری و تاریخی
    تالاب بین المللی "كیاكلایه"، پارك فجر، ساحل چمخاله، منطقه لیلا كوه، پارك جنگلی بلوردكان، پارك جنگلی خرما، منطقه ییلاقی هلود، پارك جنگلی مریدان، غار لیارود، پل خشتی لنگرود، خانه‌های منجم باشی و دریا بیگی، قلعه درزبن، پل آجری بلوردكان، بافت تاریخی لنگرود، مجموعه دریا بیگی.


    الف- طرح سالم سازی شده ساحل زیبای "چمخاله"
     فاصله مجتمع با طرح سالم¬سازی دریا تنها300متربوده که دربین مجتمع های اقامتی موجود در منطقه،کوتاهترین فاصله را تا دریا داراست این ساحل یکی از زیباترین و مجهزترین و همچنین کم خطرترین ساحل های موجود در کشور بوده که درسال1390 نیز از جانب وزارت کشور به عنوان بهترین ساحل استان انتخاب گردید.


    ب- "بام سبز" و تله کابین "احرار لاهیجان"
    بام سبز که درشهرستان لاهیجان(30کیلومتری مجتمع)قراردارد، منطقه ایست بسیار زیبا و دارای چشم اندازهای طبیعی کم نظیر، مانند:آبشار زیبا و دریاچه ای وسیع با امکانات قایقرانی، تله کابین احرار، (که
     یکی از پروژه های کم ظیر گردشگری استان میباشد) نیز در این قسمت قرار گرفته که مجهز به شهربازی مدرن، رستورانهای مدرن، سنتی، کافی شاپ، فروشگاه های متعدد و دیگر امکانات خدماتی میباشد.


    ج- جنگل "دیلمان" و آبشار "لونک"
    جنگل دیلمان که یکی از زیباترین قسمت¬های آن  آبشار طبیعی "لونک" (25 کیلومتری سیاهکل و 65 کیلومتری مجتمع) میباشد وفضاهای بسیار مناسبی برای اطراق در آن وجود دارد را میتوان جزء استثنائی¬ترین جاذبه¬های طبیعی گردشگری کشور دانست،  لذا بازدید از این منطقه را به کلیه گردشگرانی که به استان گیلان سفر می کنند توصیه می نمائیم.
    مسیر عزیمت به این منطقه ، از مجتمع عبارت است از:کمربندی لنگرود به لاهیجان، عبور از دور برگردان مستقر در300متری بعد از میدان خروجی جاده لاهیجان به آستانه، شهر سیاهکل و با خروج از سیاهکل وارد جاده دیلمان شده که این جاده از ابتدا تا انتها در دل جنگل دیلمان قراردارد، جهت صرفه جوئی در زمان و مسیر، این امکان وجود دارد که میهمانان محترمی که از جاده قزوین رشت عازم مجتمع میباشند در طول  سفر خود بعد از عبور از پلیس راه رشت و ورود به جاده سنگر با استفاده از جاده میانبر پس از طی 22کیلومترتا سیاهکل بتوانند  بدون طی مسیر و صرف وقت اضافی، از جنگل دیلمان بازدید نمایند


    د- مناطق جنگلی زیبای "بالاسرا" و "اسماعیل سرا"  
    ه- "نگین سبز" در "کومله" ، وباغهای زیبای چای و غیره در غالب زمین های مجاور و کوهپایه ها.